Borstvergroting Dual Plane, mv S
Ik heb eigenlijk altijd een A-cup gehad. Tijdens mijn 2 zwangerschappen ben ik heel wat aangekomen vanwege hormoongebruik, gemiddeld 30 kg bij elke zwangerschap. Nadat mijn jongste kind geboren was en ik 2 jaar later weer op mijn huidige gewicht zat had ik helaas nog maar een kleine A-cup, soms een AA-cup over. Hier was ik niet gelukkig mee en voelde me niet echt vrouwelijk. In maart 2009 kwam ik Dr. Stevens tegen op de Welness beurs in Amsterdam Rai, zijn presentatie heb ik bezocht en hij vertelde alles zo uitgebreid dat ik een consult overwoog.
Voor dit bezoek had ik al eens een andere kliniek bezocht, dus ik had een bepaald plaatje in mijn hoofd. Uiteindelijk ben ik rond half november 2009 naar Dr. Stevens gegaan. Ik ging alleen, dit was ook iets wat ik echt voor mijzelf wilde. Mijn man zou achter mijn keuze staan, welke dit ook zou worden. Nadat we een goed gesprek hebben gehad, de diverse verschillen m.b.t. de protheses hadden besproken , diverse protheses hadden gepast en de techniek welke toegepast zou worden (dual plane)hadden besproken, werd ik steeds enthousiaster. Dr. Stevens gaf aan dat ik 15 december 2009 geopereerd kon worden. Erg snel. Eigenlijk had ik mijn keuze al gemaakt nu alleen nog het juiste volume. Ik had Dr. Stevens namelijk op het hart gedrukt dat ik natuurlijk uitziende borsten wilde, zeker niet te groot.
Hoe heb ik het ervaren?
15 december 2009 was mijn dag. De operatie voor mij liep helaas wat uit, hierdoor moest ik iets van 1,5 uur wachten. Ik was al wat nerveus dus dat werd er niet minder om. Gelukkig werd ik om 14.30 uur naar binnen geroepen. Dr. Stevens kwam nog even langs. Nogmaals op het hart gedrukt dat ik een natuurlijk resultaat hoopte te behalen. Hij gaf aan dat ik hem kon vertrouwen. Dat heb ik gedaan en het resultaat mag er zijn. Ik had nooit gedacht dat ik ooit BH’s kon kopen in een D-cup!!! De operatie is prima verlopen. Om 16.00 uur lag ik al weer op de uitslaapkamer. Een uur later mocht ik al naar huis. Met een extra pijnstiller mee voor de nacht. Ik voelde me redelijk toen ik naar huis reed. ’s Avonds echter behoorlijke pijn, dus die extra pijnstiller was zeker niet verkeerd. De volgende dag was ook een pijnlijke dag. De pijn zat ‘m vooral in het feit dat de prothese onder de spier is geplaatst (dual plane) en mijn bovenste buikspieren deden behoorlijk zeer. Al met al vond ik die eerste week na de operatie best pittig. Ik was erg blij dat ik niet hoefde te zorgen voor mijn kinderen. Na een week werd het tape en de hechtingen verwijderd. Volgens Dr. Stevens zag het er toen al goed uit. Ik was bang dat ik te hard had geroepen: niet te grote borsten en zo natuurlijk mogelijk en dat er nauwelijks verschil merkbaar was. Nu zo’n 6 maanden na de operatie ben ik super blij met het resultaat. Ik schaamde me nooit echt voor mijn kleine borsten maar nu draag ik graag en met trots de leuke zomerjurkjes met daaronder leuke, mooie lingerie. Ik voel me vrouwelijk!!!
