Bilvergroting
Wens: Alvorens te beslissen of ik een bilvergroting wilde met eigen vet, heb ik onderzoek gedaan naar de procedure. Ik wist dat Dr. Stevens een van de toonaangevende chirurgen is in zijn vakgebied. Ik was heel blij met mijn lichaam maar ik wilde dat mijn billen wat voller waren. En het hebben van een plattere buik was een van de extraatjes. Mijn aanvankelijke wens was om 600cc vet geïnjecteerd in elke wang te hebben.
Dr Stevens me dit verteld was niet mogelijk was in een operatie. Ik moest een tweede operatie ondergaan als ik dat wilde bereiken Ik was een beetje teleurgesteld. Maar ik besloot te dat ik altijd voor een tweede operatie kon gaan.
Operatie: De dag van de operatie was ik erg nerveus. Het moment dat je je operatiejurk aan krijgt, dringt het pas echt tot je door dat je een grote operatie zal ondergaan. Ik stond op het punt van hyperventileren toen ik opgroepen werd voor OK. De artsen waren erg aardig en attent. Het volgende wat ik me herinner is gevoel in het hoofd en dan denken dat ik zou flauwvallen. Ik denk dat niet veel mensen dat gevoel hebben voordat ze in slaap vallen, de meeste moeten merken vast niet dat ze worden verdoofd. Toen ik wakker werd beefde ik zwaar. Ik hoorde de anesthesist zeggen tegen de verpleegster me iets te geven voor het trillen. Uiteindelijk ben ik gestopt met beven. Alles wat ik kon voelen was de mijn binnenkant van m’n dijen en ik vergeet dat ik in paniek aan de verpleegkundige vroeg of ze geen vet verwijderd hadden uit mijn buik.
Dat hadden ze wel gedaan, maar dat deed niet zo veel pijn. Ik was erg slaperig voor ongeveer twee uur en toen vroeg ik de verpleegkundige om me mijn telefoon te geven. Ik weet niet waarom, waarschijnlijk vanwege de drugs, ik was echt blij ondanks dat ik een twee uur lange operatie had ondergaan. Alles waar ik aan kon denken was mijn nieuwe lichaam. Ik belde een paar vrienden, at een maaltijd en keek tv. Ik luisterde naar muziek en probeerde zelfs te dansen in mijn bed. Dat was vrij gênant nu dat ik kijk terug. De eerste keer dat ik pijn voelde was toen ik naar de badkamer moest. Het was heel moeilijk me uit bed te krijgen maar met behulp van twee verpleegsters was het goed te doen. Over het algemeen, ging de eerste dag erg goed, lang niet zo slecht als ik had gedacht. Zoals ik al zei, de eerste dag was niet zo slecht. Het was eigenlijk de gemakkelijkste dag voor mij. De volgende dag mocht ik naar huis. En toen begon ik mijn leven te haten. Dat duurde ongeveer twee weken. In mijn geval was bijna overal vet verwijderd; mijn benen, buik en onderrug en geïnjecteerd in mijn kont. Dus liggen of zitten was echt ongemakkelijk. Ik liep de hele dag rond in mijn huis om de pijn te verlichten. Dat heeft me veel geholpen en het was goed voor mijn bloedsomloop. Ik geloof ook, dat dat hielp de vetcellen in leven te houden. Na drie weken, voelde ik me veel beter. Ik was uiteindelijk in staat op mijn zij te slapen, dat is een big deal voor mij. De blauwe plekken begonnen te helderen. (Ik had kneuzingen over heel mijn benen vanwege de liposuctie.
Resultaat: Nu is het bijna drie maanden na de operatie. Ik begon weer te sporten. Het ingespoten vet heeft niet veel volume verloren. En ik moet zeggen, 350 cc vet maakte een significant verschil. Ik krijg complimenten van een heleboel mensen. Dr Stevens heeft een geweldige job uitgevoerd. Ik hou van mijn nieuwe lichaamsbouw! En het beste is, dat ik zoveel kan eten als ik wil, het zal mijn kont alleen groter maken :)
