KR, 44 jaar
'een buikwandcorrectie'
Reden van de komst
Ik ben een vrouw van 44 jaar, 1.64 lang. Mijn gemiddelde gewicht van de afgelopen 20-25 jaar is 65 kg. Ben altijd wel bezig geweest met enige vorm van sport van regelmatig, tot korte perioden zeer intensief.
Mijn eerste zwangerschap, ik was toen 33, verliep zeer voorspoedig. Zwanger van een tweeling, volle termijn gedragen en………. uiteindelijk woog ik 100 kilo. Weliswaar 2 hele gezonde 6 ponders ter wereld gebracht, maar ook wat extra kilo’s en niet te vergeten vel. Twee jaar na de bevalling woog ik 57 kilo. Mijn 1e bezoek aan de plastisch chirurg. De techniek toen zou betekenen een horizontale en verticale incisie in de buikwand, dit om de navel weer op de goede plaats te krijgen, nadat de huid zou zijn strakgetrokken. Besloten om nog niet over te gaan tot een operatieve ingreep. Twee jaar later wederom zwanger, bevallen en 30 kilo zwaarder. Uiteindelijk gewicht teruggekregen tot 65 kilo.
Na mijn 40e merkte ik dat ik me enorm begon te storen aan de extra hoeveelheid huid bij taille en onderbuik. En ook door sporten werd het er niet mooier op.
Hoe ik het heb ervaren
Mijn 2e bezoek dus aan de plastisch chirurg, dr. Stevens werkzaam bij Medisch Centrum Scheveningen. De huidige techniek maakt de verticale incisie overbodig. Net boven de schaamstreek komt de horizontale incisie, over de hele breedte, en de navel wordt op een zeer onzichtbare wijze verplaatst. Dr. Stevens informeerde mij uitgebreid over de ingreep. Hij wees me er op dat het litteken zou resulteren in een donkere streep, omdat ik een getinte, donkere huid heb. Ook het feit dat ik rook, zou kunnen betekenen dat de wondgenezing minder vlot zou kunnen gaan. Het advies is dan ook 6 weken voor en 2 weken na de operatie niet roken. Het litteken maakte voor mij niet uit, dat zit onder de bikini. Mij ging het er om eindelijk weer een bikini te kunnen dragen. Maar ook normale kleding zonder hobbel die ergens over heen hangt.
Mijn omgeving maar ook mijn huisarts, reageerden heel positief op het voornemen een buikwandplastiek te ondergaan. Met mijn man een goede operatiedatum vastgesteld. Dit om de eerste weken na de operatie op een goede manier te kunnen herstellen.
Februari vond de ingreep plaats. Twee overnachtingen in de kliniek. Uitstekende verzorging en pijn die me enorm is meegevallen. Dag na de operatie in staat om zelfstandig naar het toilet te kunnen. Buik is na de operatie opgezwollen. Dus op de onmogelijke vraag van bijna iedereen: is het mooi geworden? 1 dag na de operatie kan je niet anders dan schamper opmerken, dat je je weer zwanger voelt.
In de twee weken na de operatie voel je dagelijks de verbetering. Zeker de eerste week kan je niet anders dan gebogen lopen, maar in de tweede week voel je de mogelijkheid om steeds rechter te gaan lopen. Bij mijn 1e controle in de kliniek (1 week na de operatie), bleek ik nogal veel wondvocht te hebben. Dit werd direct verwijderd. De week daarop is nogmaals teveel aan wondvocht weggehaald. Omdat ik me goed voelde mobiliseerde ik erg vlot. Kreeg het advies toch wat rustiger aan te doen. Na een week of vijf, heb ik een bezoek gebracht aan de chirurg. Chirurg was erg tevreden over de genezing. In de zesde week na de operatie ben ik heel rustig en licht weer gaan sporten.
Nu, 5 maanden na de operatie, kan ik zeggen dat je het niet voor niks krijgt. De ingreep en het herstel zijn me weliswaar niet tegengevallen, maar het kost energie, tijd en geduld van jou en ook je gezin. De meeste pijn bevindt zich niet rond het litteken, maar bij de buikspieren die onderhuids naar elkaar toe zijn getrokken. Het resultaat waar je naar hebt uitgekeken duurt een paar maanden. Over het gedeelte vanaf mijn maag tot onder mijn navel ben ik meer dan tevreden. Maar kritisch als ik ben, had ik het stukje daaronder graag nog wat strakker gezien. Toch, op naar het mooie weer……..in bikini.
Ik zou het zo weer doen.
Technische details over de bovengenoemde operatie vindt u hier.
