zo vader - zo zoon
Zo vader, Zo zoon - maar eerst de zoon ...
Sinds mijn puberteit ben ik geconfronteerd met borstvorming. Deze uitte zich in meer “spek” op de linker en de rechterborst en grotere tepelhoven. Op een leeftijd van 12 – 16 jaar zijn deze afwijkingen op het mentale vlak dramatisch te noemen. Mede door deze frustratie ging ik ook meer eten waardoor de borstvorming zich nog meer accentueerde. Hoe ga je daarmee om op die leeftijd?
In mijn geval viel daar niet mee om te gaan, ik raakte meer en meer onzeker. Helemaal als je dan door je ouders te horen krijgt: “loop eens rechtop, schouders naar achteren en borst naar voren!” En dat wil je absoluut niet! Maar er zijn momenten dat je met je bovenlichaam toch bloot moet, school, sport, vakantie, zwemmen, douchen na het sporten of je gewoon even omkleden waar anderen bij zijn. Om die “punten” maar te camoufleren verkleed je jezelf in grotere kleding; overhemden, grote sweaters, vesten en liep ik vooral met de shouders naar voren en een gekromde rug. Het bezoeken van openbare gelegenheden waar de mensen luchtig gekleed rondliepen was al helemaal uit ten boze. Eenmaal wat ouder geworden werd ik wat harder en kon de opmerkingen (zelfs van mijn beste vrienden en familie) wat makkelijker pareren, echter bleven deze opmerkingen in het geheugen flink nadreunen. Vooral de keren dat men “en-passant” als grapje even in je borsten wilden knijpen hebben mij psychisch geschaad. Desondanks dring je deze frustraties naar de achtergrond en ga je verder met het leven, echter alle opmerkingen en confrontaties zijn me bijgebleven. Dit begon mijn leven te beheersen en had besloten dat er wat aan gedaan moest worden. Dit besluit kwam mede tot stand nadat mijn zoon vanaf zijn 14e jaar notabene met dezelfde problemen kreeg te kampen. De geschiedenis leek zich te herhalen en dat wilde ik niet laten gebeuren. Dus in dit geval géén “Zo Vader, Zo Zoon! Hier moest wat aangedaan worden; een bezoek aan de huisarts en een hormoon onderzoek leverde niet het gewenste resultaat op of onthulde de oorzaak van de borstvorming. Hij kreeg hierdoor geen verwijzing naar een plastisch chirurg voor een borstverkleining.. “want moet je dit wel willen op zo’n jonge leeftijd? “ en dit zou uiteindelijk vanzelf wel weer over gaan. Toch nog een jaar gewacht om vervolgens te zien dat mijn zoon hetzelfde gedrag ging vertonen zoals ik mij gedroeg op diezelfde leeftijd en de borstvorming begon te verergen. Samen met mijn zoon het besluit maar genomen om tot actie over te gaan en een afspraak gemaakt bij Dr. Jeroen Stevens. Deze had het snel gezien en oordeelde dat er wel degelijk een goede behandeling mogelijk was. Na wat onderhandelingen met mijn verzekeraar is mijn zoon vorig jaar naar volle tevredenheid geopereerd. Binnen een paar dagen hadden mijn vrouw en ik een totaal andere zoon in huis die, ondanks het verband + vest en een paar kleine pijntjes, verworden is tot een zeer zelfverzekerde jongeman die nu weer midden in het leven staat. Mede door het fantastische resultaat bij mijn zoon raakte ik meer en meer overtuigd dat ook ik deze behandeling (gynaecomastie met lipposculptuur) wilde ondergaan. Deze heeft dan ook kort geleden plaatsgevonden en is deze ingreep ook bij mij perfect verlopen. Ik werd in de Haagse kliniek perfect behandeld, de professionaliteit liet zich op alle fronten reflecteren.. vanaf de ontvangsthal/receptie tot in de operatiekamer heb ik me in goede en vertrouwde handen gevoeld. Vooral de thee en koekjes na het ontwaken uit de narcose van de operatie waren heerlijk. Mijn zoon en ik bevelen een ieder aan, die met borstvorming te kampen heeft, om zich bij Dr. Jeroen Stevens te laten behandelen!
Inmiddels heeft dus ook de vader dezelfde ingreep ondergaan en ziet u hier binnenkort zijn resultaat!
Vader en Zoon.
